~ * * * ~

Myślę o tobie. 
Twoje oczy,
twój głos, 
twój uśmiech przypominam,
patrząc na niebo. 
Zboczem nieba zsuwa się obłok, 
jakbyś lekko profil zwróciła w lewo. 
Ówdzie drzewo wplątane w wiatr 
przechyla koronę twoim przechyleniem,
a tam w powietrzu ptak się waży -
i wiem, że tak do twarzy 
wznosisz dłoń w zamyśleniu. 
Rozproszona uroda rzeczy, 
błysk przelotny piękna na ziemi 
wiem, że w tobie
uwiązł i zastygł w kształt...

Tadeusz Borowski