~ * * * ~

Jesienne liście wolno opadają
Na puste ozłocone parkowe alejki
Wiatr cicho szepce ciepłe słowa
Tylko kasztany nieruchomo trwają
W wiotkich  dłoniach gałęzi
Ziemia poraniona kolcami postępu
Płacze nitkami chylących się wierzb
Pamięci pył  miota się niespokojnie
Powracają obrazy - kontury dni, których
Nie zapomnisz już nigdy...

Zbigniew Barteczka