~ Virgini Intacte ~

Ust twych usta nie tknęły niczyje?
Nikt nie uścisnął twojej drżącej ręki?
Nikt się nie oplótł w twoich włosów pęki
ani się wessał w twoją białą szyję?

 

Nikt się nie wsłuchał, jak twe serse bije,
jak omdlewają słów błękitne dźwięki,
a ciała twego kształt smukły i miękki
zdrój tylko widział i wodne lilije?

I nigdy dumne to królewskie ciało
w niczyich ramionach uścisku nie drżało?
Pragnienie twoje jest jak blask o wschodzie?

 

Nigdy w twych oczu słonecznym ogrodzie
nie trysła rozkosz kwiatami złotemi?

 

Kazimierz Przerwa - Tetmajer

 


Pójdź! Tyś jest szczęściem najwyższym na ziemi!

 
 

Poprzedni wiersz ] Spis ] Kolejny wiersz ]

Zapraszam na podobne strony... Ewa Białek

 

Strona ta stworzona została do celów dydaktycznych. Zamieszczone na niej teksty, muzyka i grafika 
są własnością ich twórców. Nie zajmuję się ich dystrybucją.