|
 
~
Przebudzenie
~
Życie
na
ziemi
to
jest
sen
krótki,
Wiecznego
życia
senna
jawa,
To
lekcja
bólu
i
pokory,
Gdzie
złudnym
szczęściem
pieniądz,
sława.
Życie
na
ziemi
to
cierpienie,
Niegodziwości,
fałsz,
obłuda,
Szczęście
jest
wtedy,
gdy
wśród
tłumu
Człowieka
znaleźć
tu
się
uda.
Wokoło
zmory,
hieny,
szakale,
Gotowe
zagryźć
dla
mamony,
Dlatego
czuwać
trzeba
stale,
By
się
nie
dostać
w
ostre
szpony.
Trzeba
na
ziemi
nosić
ciało,
Ubranie
duszy,
brzydkie,
niezdrowe,
W
dodatku
nie
ma
tutaj
krawca,
Który
uszyje
modne,
nowe.
Lecz
to
jest
worek
nasz
pokutny,
Co
los
zgotował
nam
na
próbę,
Gdy
ciało
duszę
ci
przesłoni,
To
działasz
już
na
swoja
zgubę.
Lecz
kiedy
przyjdzie
przebudzenie,
Zrzucimy
jarzmo
swego
ciała.
Kto
przetrwa
trudy
ziemskiej
próby,
Na
tego
czeka
wieczna
chwała.
Jacek
Paryła
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|