|
~ Jesienne róże ~
Tak
niedawno był maj,
byliśmy tak szczęśliwi,
uśmiechnięci i tkliwi.
Któż te dni znów ożywi?
Chłodną rękę swą daj,
spójrz mi w oczy i powiedz,
Czy mnie kochasz?
Ja wiem, to jest złudą i snem...
Jesienne róże, róże smutne, herbaciane,
jesienne róże, są jak usta twe kochane.
Drzewa w purpurze, ostatni dają nam schron,
a serca biją jak dzwon, na jeden ton.
Jesienne róże, szepcą cicho o rozstaniu,
jesienne róże mówią nam o pożegnaniu
i w liści chmurze idziemy przez parku głusz
jesienne róże więdną już.
Ty nie kochasz mnie już,
tak jak dawniej to było
całą uczuć swych siłą.
To się wczoraj skończyło
Dzisiaj więdnie śród róż
Nasza miłość gorąca,
zanim zwiędnie jak kwiat,
pozwól odejść mi w świat!
|
Mieczysław
Fog
|
|
|
|
|
|
|
