~
Jesienna zaduma ~
Nic
nie mam
Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem
Nawet nie wiem
Jak tam sprawy za lasem
Rano wstaję, poemat chwalę
Biorę się za słowo jak za
chleb
Rzeczywiście tak jak księżyc
Ludzie znają mnie tylko z
jednej
Jesiennej strony
Nic nie mam
Tylko z daszkiem nieba zamyślony
kaszkiet
Nie zważam
Na mody byle jakie
Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie
Uczuć starym drapakiem
Rzeczywiście tak jak księżyc
Ludzie znają mnie tylko z
jednej
Jesiennej strony
Elżbieta
Adamiak
|