~ Nie żałuję ~

Że nie dałaś mi, mamo, zielonookich snów, 
nie żałuję. 
Że nie znałam klejnotów, ni koronkowych słów, 
nie żałuję. 
Że nie mówiłaś mi, jak szczęście kraść spod lady 
i nie uczyłaś mnie życiowej maskarady, 
pieszczoty szarej tych umęczonych dni, 
nie żal mi, nie żal mi... 

Nie, nie żałuję, 
przeciwnie, bardzo ci dziękuję, kochana, 
żeś mi odejść pozwoliła 
po to, bym żyła tak, jak żyłam... 

Że nie dałeś mi szczęścia, pierścionka, ani psa 
nie żałuję. 
Że nie dzwonisz po nocach: "kochanie, tak, to ja" 
nie żałuję. 
Że nie załatwiasz mi posady sekretarki 
i że nie nosze twojej szarej marynarki, 
że patrzysz na mnie, jak teatralny widz, 
to nic, to nic... 

Nie, nie żałuję, 
przeciwnie, bardzo ci dziękuje, kochanie, 
za to, ze jesteś królem karo, 
że jesteś zbrodnią mą i karą... 

Że w tym kraju przeżyłam tych trudnych parę lat 
nie żałuję. 
Że na koniec się dowiem: "ot, tak się toczy świat", 
nie żałuję. 
Że nie załatwia mi urlopu od pogardy 
i że nie zwrócą mi uśmiechu, jak kokardy, 
pieszczoty szarej tych udręczonych dni 
nie żal mi, nie żal mi... 

Nie, nie żałuję, 
przeciwnie, bardzo ci dziękuje, mój kraju, 
za jakiś czwartek, jakiś piątek, jakiś wtorek, 
i za nadziei cały worek... 

Nie, nie żałuję, 
przeciwnie, bardzo ci dziękuję 
za to, że jesteś moim krajem, 
że jesteś piekłem mym i rajem... 
Nie żałuję, nie żałuję... 
Nie żałuję, nie żałuję... 

Edyta Geppert