~ Ogrodu serce ~

W moim ogrodzie gdzie czas leniwy 
Powolną strugą płynął wytrwale 
W moim ogrodzie, gdzie jeszcze nigdy 
Tak dawno słów przyjaznych parę. 

W moim ogrodzie gdzie smutek gości 
Gdzie gorzkie dni i gorzkie noce 
W moim ogrodzie, gdzie samotności 
Nikt nie rozjaśniał, gdzie nigdy dosyć. 

W moim ogrodzie gdzie długa zima 
Zmroziła wszystkie ciepłe uczucia 
W moim ogrodzie, gdzie strumień źródła 
Zastygł w bezruchu a czas umyka. 

Aż pewnej nocy puściły lody 
Ogrodu serce mocniej zabiło 
Przyszłaś nabrałaś źródlanej wody 
I napoiłaś a wszystko ożyło. 

Byłaś tak śliczna niczym poranek 
Niczym wiosenny kwiat jabłoni 
i nie zapomnę nigdy tej chwili 
Gdy dłoń dotknęła twojej dłoni. 

I nie zapomnę tych chwil radosnych 
Kiedy nie mogąc wydobyć słowa 
Z zapartym tchem patrzyłem Ci w oczy 
Tak trwała nasza bez słów rozmowa.

Ja Twoje włosy dotykałem ukradkiem 
Gdy zamyślona z pochyloną głową 
Byłaś mi jak prześliczna nimfa 
Co się przegląda nad tafli wodą.

I choć tak blisko byłaś przy mnie 
Choć Twoje oczy śmiały się do mnie 
Doprawdy niczego nie jestem pewien 
Co czułaś wtedy, czy wart jestem wspomnień. 

Daab