~ Pamiętajcie o ogrodach ~

Bluszczem ku oknom, kwiatem w samotność, 
poszumem traw, 
drzewem, co stoi, uspokojenie 
wśród tylu spraw... 

Pamiętajcie o ogrodach, 
przecież stamtąd przyszliście... 
W żar epoki użyczą wam chłodu 
tylko drzewa, tylko liście... 

Pamiętajcie o ogrodach, 
czy tak trudno być poetą? 
W żar epoki nie użyczy wam chłodu 
żaden schron, żaden beton. 

Kroplą pamięci, nicią pajęczą, 
zapachem ziół, 
wiesz już na pewno, świeżością rzewną 
to właśnie tu... 

Pamiętajcie o ogrodach, 
przecież stamtąd przyszliście... 
W żar epoki użyczą wam chłodu 
tylko drzewa, tylko liście... 

Pamiętajcie o ogrodach, 
czy tak trudno być poetą? 
W żar epoki nie użyczy wam chłodu 
żaden schron, żaden beton. 

I dokąd uciec w za ciasnym bucie, 
gdy twardy bruk... 
Są gdzieś daleko przejrzyste rzeki 
i mamy dwudziesty wiek! 

Pamiętajcie o ogrodach, 
przecież stamtąd przyszliście... 
W żar epoki użyczą wam chłodu 
tylko drzewa, tylko liście... 

Pamiętajcie o ogrodach, 
czy tak trudno być poetą? 
W żar epoki nie użyczy wam chłodu 
żaden schron, żaden beton. 

 Jan Pietrzak

słowa:  Jonasz Kofta