~ Most dwojga
serc ~
Wiem, nie umiesz być niczyja,
Wiem, tęsknota cię zabija,
Wiem, a jednak nie rozumiem.
Chcę rozpalić tu ognisko,
Chcę być z tobą bardzo blisko,
Chcę, a jednak wciąż nie umiem.
Wybuduję most
Nad najszerszą z rwących rzek,
Abyś mogła przejść na mój brzeg.
Wybuduję most,
Z rozświetlonych słońcem chmur,
Złączę morza szum z ciszą gór.
Ja wiem, pozostać nie chcesz niczyj.
Wiem, twoja tęsknota krzyczy.
Wiem, a jednak mi uciekasz.
Ty chcesz niepokój swój pokonać.
Chcesz naprawdę się przekonać.
Chcesz, za długo jednak czekasz.
Wybuduję most
Nad najszerszą z rwących rzek,
Abyś mogła przejść na mój brzeg.
Wybuduję most,
Z rozświetlonych słońcem chmur,
Złączę morza szum z ciszą gór.
Wybudujmy most,
Niech już nic nie dzieli nas.
Złączmy z nowym dniem przeszły czas.
Wybudujmy most,
Co połączy światy dwa.
Jednym jesteś ty, a drugim ja.
Wybudujmy most,
Zapatrzeni w tęczę tęcz!
Wybudujmy most, dwojga serc.
Wybudujmy most,
Co połączy z nocą dzień,
Z lodem ognia żar, z blaskiem cień.
Wybuduję most, bo kocham cię!
Piotr Rubik
|