~ A słońce sobie lśni ~

Na stole nie skończony list 
Nadzieja gdzieś za szafą śpi 
W wazonie więdną kwiaty 
Brak cukru do herbaty 
A zresztą czajnik spalił się
 
Czarny fortepian pokrył kurz 
Bo ci brakuje kilku nut 
By zagrać to co było 
Co w słowach się rozmyło 
Choć miało istnieć tyle lat 

A słońce sobie lśni, 
jak gdyby nigdy nic 
Nie wierzę w szare dni, 
gorzkie łzy, długie sny 
I w miłości, których brak 

A słońca złoty krąg, 
jak wyciągnięta dłoń 
Jak roześmiana twarz, 
wzywa nas jeszcze raz 
Do nadziei ponad świat 

Zegar popycha naprzód dzień 
Ktokolwiek przyjdzie, spóźni się 
Tak sobie myślisz teraz, 
bo życie cię uwiera 
Bo święty spokój chciałbyś mieć
 
Jeszcze papieros, albo dwa 
I zdecydujesz tak, czy tak 
Czy warto list dokończyć, 
czy z tą miłością skończyć 
Z tą różą, która kolce ma 

A słońce sobie lśni, 
jak gdyby nigdy nic 
Nie wierzę w szare dni, 
gorzkie łzy, długie sny 
I w miłości, których brak 

A słońca złoty krąg, 
jak wyciągnięta dłoń 
Jak roześmiana twarz, 
wzywa nas jeszcze raz 
Do nadziei ponad świat 

A słońca złoty krąg, 
jak wyciągnięta dłoń 
Jak roześmiana twarz, 
wzywa nas jeszcze raz 
Do nadziei ponad świat,
ponad świat. 

Eleni