Na
Wawel, na
Wawel
Krakowiaku żwawy!
Podumaj, potęsknij
Nad pomnikiem
sławy.
Dzieje twojej
ziemi
Na grobowcach
czytaj,
Twoich wodzów
groby
Uściskiem
powitaj!
Popatrz się
po górach,
Po dołach, równinach,
Niech Polski
miłością
Krew ci zawrze
w żyłach.
Tu twych ojców
kości
Bieleją spod
sochy,
Tam w
powietrzu
drgają
Braci twoich
prochy.
Przyłóż
usta do nich,
Słodyczy
wysysaj,
Na ich łonie
głowę
Do snu ukołysaj.
Do snu ukołysaj,
Niech się
przyśnią
tobie,
Tysiące tysięcy
Co już legły
w grobie
|