~ Gdzie strumyk płynie z wolna ~ 

Gdzie strumyk płynie z wolna, 
rozsiewa zioła maj, 
Stokrotka rosła polna, 
a nad nią szumiał gaj. 
Stokrotka rosła polna, 
a nad nią szumiał gaj,
zielony gaj.

W tym gaju tak ponuro, 
że aż przeraża mnie. 
Ptaszęta za wysoko, 
a mnie samotnej źle.
Ptaszęta za wysoko, 
a mnie samotnej źle,
 samotnej źle.

Wtem harcerz idzie drogą. 
Stokrotko, witam cię! 
Twój urok mnie zachwyca, 
czy chcesz być mą, czy nie? 
Twój urok mnie zachwyca, 
czy chcesz być mą, czy nie
czy nie, czy nie? 

Ma miłość jest ogromna, 
głęboko w sercu skryta 
I nikt jej nie odgadnie,
  i nikt jej nie odczyta. 
I nikt jej nie odgadnie,
  i nikt jej nie odczyta 
czyta, czyta.

Stokrotka się zgodziła 
i poszli w ciemny las
A harcerz taki gapa, 
że aż w pokrzywy wlazł. 
A harcerz taki gapa, 
że aż w pokrzywy wlazł
po pas po pas.

A ona, ona, ona, 
cóż biedna robić ma?
Nad gapą pochylona 
i śmieje się ha, ha! 
Nad gapą pochylona 
i śmieje się ha, ha! 

Gdzie strumyk płynie z wolna, 
rozsiewa zioła maj, 
Stokrotka znikła polna, 
z harcerzem poszła w dal.
Stokrotka znikła polna, 
z harcerzem poszła w dal.

Nie znam autora