Okryj mnie płaszczem zimowego puchu
niechaj powrócą myślą młode lata
gdy w sercu nosząc nadziei otuchę
z wiosennych kwiatów będę wieniec splatał

Dla kogo jednak śnić szczęścia krainę
- nieważne bowiem jak głęboka rana -
lecz pozwól aby mogła w ostatnią godzinę
na progu stanąć miłość zapłakana