.

.
.

Stoimy nieruchomo Wpisani nagle w wiekową historię Myśli snują się Po zamkowych komnatach i korytarzach Niewinne chwile zawieszone Na słonecznej strunie Czarują namiętnością Gdy delikatnym szumem  Drzewa wystukują rytm naszych serc Bo przecież Nigdy nie jest za późno na szczęście