w niedzielne popołudnie
lubię wychodzić z myślami na spacer

oddzielony od świata
kotarą własnego płaszcza
jak najszybciej uciekam 
z zatłoczonej Via Del Corso
aby zanurzyć się w filiżance
mocnej kawy
w barze do którego
ktokolwiek rzadko zagląda
a uśmiech barmanki
nie przypomina czasów świetności 
cezarów

wtedy najchętniej 
rozmawiam tylko z Tobą

i wiem, że życie jest cząstką 
oderwanego wszechświata
z wytłoczonym napisem:
"Przeżyj je sam"