Może sobie pójdę na spacer, kochanie
To nic, że tak ciemno i że sieje deszczem
Zjadłem już obfite ze wspomnień śniadanie
I tylko spaceru brakuje mi jeszcze

W parku powiem echu o swojej miłości
Ono ją poniesie dookoła świata
Tańczyć pod drzewami rozpocznę z radości
I polecę wichrem, by się z niebem bratać

Potem wrócę chmurą, może przyjdę śniegiem
Z głową ozdobioną czernią albo bielą
Powrócę na pewno, chociaż jaki, nie wiem
Wiem, że wrócę nocą przed którąś niedzielą