~
Babcia ~
Wojciech
Próchniewicz
Babcia ma
srebrne włosy
z księżycowego ¶wiatła
i mówi drż±cym głosem
o pogubionych latach.
Na stole pachnie ciasto
i stygnie nam herbata.
a w oczach babci jasno.
choć czas tak wiele zatarł.
W
ogrodzie naszej babci
W¶ród kwiatów zadumanych,
gonimy młode lata,
¶miejemy się, ¶piewamy.
|