|
Maciejka
pachnie
i
mięta
Siedzę
i
patrzę
na
ciebie
Ta
noc
jest
niepojęta!
A
ty
na
czarnym
niebie
czytasz
proroctwa
nasze.
Księżyc
wyjrzał
zza
drzewa
i
schował
się
za
lasem.
Dusza
Mozartem
¶piewa
cudowne
nuty
tworzy
z
górnym
C
jak
skowronkiem.
Kiedy
mi
głowę
położysz,
owinę
j±
w
srebrn±
ł±kę,
nawpinam
złotych
motyli,
zaplotę
serc
promienie;
by
nikt
mi
ciebie
nie
skradł
w
topolę
cię
zamienię!
Będziesz
strzelista
stała
nad
gryk±
i
jęczmieniem
i
będziesz
ochraniała
me
serce
swoim
cieniem |
