Smutno jest w zimowym lesie
gdzie wiatr zgubił wszystkie cisze
Teraz sine chmury niesie
i grzywami drzew kołysze

Bury dywan zmarłych liści
błyska w deszczach karuzeli
A ja chciałbym wiosnę wyśnić
sarnie oczy rozweselić

Zapisywać sójcze zwady
podsłuchiwać stuk dzięcioła
złocić słońcem lisie ślady...
Tęsknym sercem wiosnę wołam