Już jesień schodzi w dół ku Lewoczy,
Pod mgły opieką zostawia wzgórza,
Kupieckim domom zagląda w oczy,
Poranną wilgoć wnosi w podwórza,

Znakuje dzikie wino czerwienią,
Wypełza cicho na stare mury
I już się drzewa złociście mienią,
I już gotyckie tańczą figury!

Wspominam jedno odległe lato,
Chcę dobić targu – lecz nadaremnie:
Czas cofnąć – wiele oddałbym za to –
Lecz wziąć nic nie chce jesień ode mnie…