~
Prorocy świata ~
Wszystko zaczęło się gdzieś obok,
Obok nas.
A kiedy zgasło, pomyślałam:
"Los tak chciał!"
"Śnieg nie zasypie nigdy
Naszych śladów"
Mówiłeś jak dziecko.
A potem radość krótka
Była w sercach,
Kiedy zielone drzewko
Niosłeś na rękach.
I rok następny
Witaliśmy we dwoje
W maleńkim pokoju.
We dnie i w nocy
Świata prorocy
Pozostaliśmy sami
Bez Taty, bez Mamy.
Wiosna witała nas
Inaczej niż przedtem.
O ważnych sprawach
Mówiliśmy szeptem.
Byliśmy wciąż,
A jakby nas nie było.
Pajace bez serc i rąk.
We dnie i w nocy
Świata prorocy
Pozostaliśmy sami
Bez Taty, bez Mamy.
Zasnęła już
Potęga w nas
Jak w starych obrazach
I w złotych lichtarzach.
Bajm
|