.

. .     ~ Bohema ~ Od tego trzeba zacząć, że lecę, bo zgubiłem się, niewiele pamiętam, faro faraj raj. Czuje w sobie chuci wiatr, dobrze jest, bawimy się, myślom nie ma końca: śnieg, zawierucha w nas. Lecę, bo chcę, lecę, bo życie jest złe. Czy są pieniądze, czy nie, lecę, bo wolność, to zew. Lecę, bo wciąż kocham ciebie, kocham cię. Bohema ostro bawi się, płyną noce, przemijają dnie, niewiele pamiętam, upadam byle gdzie. Boisz się, wiec będzie tak: słabe życie, słaba śmierć. Wszystko w twoich rękach: obudź się! Lecę, bo chcę, lecę, bo życie jest złe. Czy są pieniądze, czy nie, lecę, bo wolność, to zew. Lecę, bo wciąż kocham ciebie, kocham cię. Lecę, bo chcę, lecę, bo życie jest złe. Czy są pieniądze, czy nie, lecę, bo wolność, to zew. Lecę, bo wciąż kocham ciebie, kocham cię. Lecę, bo chcę, lecę, bo życie jest złe. Czy są pieniądze, czy nie, lecę, bo wolność, to zew. Lecę, bo wciąż kocham ciebie, kocham cię. Kocham cię, kocham cię. Lecę, bo chce, lecę, bo chce. Kocham cię. Wilki