~ Blues na wpół do piątej rano ~

Wpadłeś sobie w błogi sen, 
właśnie śnisz o Marii N.... 
Nagle budzik budzi cię, 
wstajesz z pryczy, wściekasz się... 

Wpół do piątej, trzeba wstać, 
a tu chciałoby się spać... 
Trzy godziny twego snu nie wystarczą, 
nie wystarczą, byś był zdrów. 

Lewy but na prawą nogę, 
myślisz sobie: "już nie mogę!"... 
Masz od rana głowy ból, 
do herbaty sypiesz sól.

Bułka z serem nie smakuje... 
W bramę domu wyskakujesz, 
na przystanek biegniesz, by stać, jak posąg, 
stać, jak posąg całe dni. 

Szalony, szalony, szalony glob 
tramwaje i szyny, i wieczny tłok, 
i ludzie ci sami i ten sam chłód, 
jak krew, wolno płynie od stóp, od stóp do głów. 

Do roboty spóźniasz się, 
wysłuchujesz cały dzień: 
tak nie można! mówią ci, 
a ty czekasz, żeby wyjść... 

I tak samo, jak co rano, 
wsiadasz w tramwaj nr 6. 
Premię dawno obiecaną możesz tylko, 
możesz tylko w myślach zjeść. 

Szalony, szalony, szalony glob 
tramwaje i szyny, i wieczny tłok, 
i ludzie ci sami i ten sam chłód, 
jak krew, wolno płynie od stóp, od stóp do głów. 

Universe