~ Miętowe pocałunki ~

Miętowe pocałunki 
Witają świt pogodny 
Budzimy się do życia 
Siebie głodni, siebie głodni. 

Trzcinowe Twoje ciało 
Okryte tylko niebem 
Walczymy z chłodem nocy 
Głodni siebie, głodni siebie. 

Jak czerń i biel 
Jak blask i cień, 
Jak dźwięk z milczeniem 
Tak my nienasyceni. 

Jak żar i lód 
Jak śmiech i ból, 
Jak czas z istnieniem 
Tak my nienasyceni. 

Nie damy się pogodzić 
Na dłużej niż dwa serca, 
Spragnieni i łagodni, 
Głodni szczęścia, głodni szczęścia. 

Nie damy się ocalić 
By istnieć jak osobni, 
Wolimy stać się żarem, 
Szczęścia głodni, szczęścia głodni. 

Jak czerń i biel 
Jak blask i cień, 
Jak dźwięk z milczeniem 
Tak my nienasyceni. 

Jak żar i lód 
Jak śmiech i ból, 
Jak czas z istnieniem 
Tak my nienasyceni. 

Jak czerń i biel 
Jak blask i cień, 
Jak dźwięk z milczeniem 
Tak my nienasyceni. 

Jak żar i lód 
Jak śmiech i ból... 

Seweryn Krajewski