Pamięci ofiar tragedii Samolotu Prezydenckiego RP  
w Smoleńsku – 10/4/2010  
Podążających na obchody na 70-lecia zbrodni Katyńskiej  

Dziś czujemy się
Posępnie i ciężko
Jak dym unoszący się
Z płonących zniczy:
Jedni z nas jak one
Skrzą się jeszcze trochę, 
Inni bez nadziei
Stoją puści
Wpatrzeni w uliczne
Krawężniki

Lecz codzienność
Zwolnić nie pozwala
Wschodem słońca
W obowiązki wzywa
Bez ogródek
Łzy w rękawy zatem
Idzie nam poskładać
Choć dla serca to są chwile
Bardzo trudne
i łzy na Twoim grobie