Świetlisty uplotę kołacz
Ze złotych słońca promieni
A potem cię burzą zawołam
Z błyskawic białych cieni

Rozłożysz obrus czyściutki
By na nim zjeść śniadanie
Kąsek kołacza malutki
Na jutro schowamy kochanie

Toast spełniwszy poświatą
Spragnione spleciemy dłonie
Otuli nas żarem lato
Gdy drżąca w mych oczach utoniesz

Ryszard Opara