****

Marionetka pochylona nad sobą
Pospiesznie w ukryciu wyciera łzy
W cięciwie poranka wspomina
Rzucone przez los kości
Porusza zastygłe światy
Niedostępne obcością
Cienia drugiego człowieka
Milczy w rozterce blasku
Nadchodzącej nadziei na wzlot

Zbigniew Barteczka


 
 

 

Poprzedni wiersz ] Nienasycenie - spis wierszy ] Następny wiersz ]

 

Zapraszam na podobne strony... Ewa Białek