Gloria, Gloria, Gloria 
in excelsis Deo! 

Ciepły wiersz 
dla ciebie piszę, Matko 
Ciepły wiersz 
dla ciebie w środku zimy 
Ubierz Go na siebie 
zamiast płaszcza 
Gdy do ludzi idziesz 
w śnieżne odwiedziny. 

Weź ten wiersz 
w otwarte Twoje dłonie 
Ludziom nieś 
zgubionym w środku nocy 
Przytul go do twarzy 
i do piersi 
Matko! która serca lód 
spojrzeniem topisz. 

W wierszu tym 
bezradnych modlitw stosy 
Gubią się 
niepewne i przerwane 
Nawlecz je na czystą 
pieśń, wdzięczności 
Matko! która smutek 
umiesz zmienić w taniec. 

Matko ma 
błogosław moje pióro 
Zimę tę 
niech przetrwa, niech nie zgaśnie 
Nigdy niech nie braknie 
mego wiersza 
W którym idziesz sama 
przez zmarznięte miasto.