Wszystko
jest,
jak
przed
rokiem:
na
szybach
srebrne
kwiaty
i
ten
sam
obraz
w
ramach
okien;
świat
biały,
jak
opłatek...
Będzie
wilia!
-
Uśmiechną
się
ludzie,
do
świątecznej
zasiądą
wieczerzy
-
błogosławiony
grudzień!...
„W
żłobie
leży
-
któż
pobieży..."
Pomyśl:
na
cudzej
ziemi
wśród
obcych,
tacy
jak
ty
młodzi
chłopcy
i
małe
dziewczęta
zaśpiewają
tę
samą
kolędę.
Pamiętaj:
będą
ludzie
smutni,
opuszczeni,
niepotrzebni
nikomu
-
i
nikt
z
nimi
słowa
nie
zamieni,
nie
zaprosi
do
swego
domu...
Weź
do
ręki
biały
opłatek,
choćbyś
nawet
nie
miał
go
z
kim
dzielić
-
i
życz
szczęścia
całemu
światu;
niech
się
wszystkie
serca
rozweselą!...
wiersz
W
Dzień
Bożego
Narodzenia
-
autor
Zdzisław
Kunstman
|