Gdy słońce skrywał cień, 
gdy w mrok odchodził dzień, 
śpiewałaś, a ja śmiałem się przez sen, 
Mamo. 
Cichutki szelest gwiazd 
do snu kołysał nas 
i na obłokach w dal unosił czas. 

Mamo! Nie wróci nigdy to, co było. 
Mamo, zachowam w sercu Twoją miłość. 
Mamo! Tak bardzo brak mi ciepła Twoich rąk. 

Kto umiał tak, jak Ty, 
dziecięce ścierać łzy 
i w jawę najcudniejsze zmieniać sny? 
Mamo... 
Kto tak rozumiał mnie, 
przebaczał to, co złe, 
a smutek chował gdzieś na serca dnie? 

Mamo! Nie wróci nigdy to, co było. 
Mamo, zachowam w sercu Twoją miłość. 
Mamo! Tak bardzo brak mi ciepła Twoich rąk. 

Choć inny jest juz świat, 
odnaleźć pragnę ślad 
dziecięcych marzeń z tych minionych lat. 
W ramionach Twoich chcę, 
jak kiedyś, ukryć się 
i znowu cicho szeptać: "kocham Cie"... 

Mamo! Nie wróci nigdy to, co było. 
Mamo, zachowam w sercu Twoją miłość. 
Mamo! Tak bardzo brak mi ciepła Twoich rąk. 

Mamo! Nie wróci nigdy to, co było. 
Mamo, zachowam w sercu Twoją miłość. 
Mamo! Tak bardzo brak mi ciepła Twoich rąk.