Jesienna Panno, mgielna lecz bliska
W liściastym wieńcu na głowie
Żarze promieni, dymie ogniska
Przyciągam cię ku sobie

We włosów otchłań zanurzam ręce
Jak w falującą wodę
Duszę zagłębiam, zatapiam serce
I piję twą urodę

To nic, że bywasz pogodą burą
Że czasem grom przeleci
Wiem, że za ciężką, gradową chmurą
Cudownym słońcem świecisz

Kocham cię  prostym przaśnym kochaniem
Sto lat już kocham miła
I tylko ciebie chcę na śniadanie
I chcę byś zawsze była

Ryszard Opara