Ararauna

                

Rzekła nad Biebrzą do żaby kuna:
- Czy wiesz, co to jest ararauna?
- Nie wiem zupełnie i w to nie wierzę,
że jest to jakieś drzewo lub zwierzę.
Ciągnie się toto, jak jakaś gumka.
Nie da się tego nawet wykumkać.

Na tatarakach gra jak na strunach
mazurki, polki wietrzyk trubadur.
- Czy wiesz, co to jest ararauna?
Jeżeli nie wiesz, to proszę, zgaduj!
- Na południowej półkuli może
toto gdzieś żyje, na Antarktydzie,
bo na północnej o żadnej porze
nawet pod lupą nie znajdziesz nigdzie.
Według mojego skromnego zdania
jest to instrument jakiś do grania.

- A ty bocianie, czy na ten temat
masz swoje zdanie, czy może nie masz?
- Ja myślę, że ta ararauna
to kraj bajeczny, gdzie złote runa
mają owieczki. Z ich wełny przędą
aniołki nici na swetry złote,
żeby, gdy przyjdą tutaj z kolędą,
nie chorowały na grypę potem.

- Słoneczko piękne, co od równika
ziemię oglądasz aż do bieguna,
jej tajemnice co dzień przenikasz,
powiedz, co to jest ararauna!

- Słuchajcie, ara ararauna -
wyraz okropnie trudny i długi -
jest nazwą ptaka - mądrej papugi.
- W zoologicznych ogrodach u nas
żyje, a powiedz, gdzie na wolności?
- Tam, w Ameryce, tej Południowej
w ciepłym klimacie, wśród roślinności
pięknej, soczystej, bo cytrusowej.

Nad Biebrzą bocian wiatr, żaba, kuna
już wiedzą, co to ararauna.

Franciszek Kobryńczuk

 


& Ewa  B.

 

Poprzednia strona ] Spis ] Następna strona ]

Zapraszam na podobne strony... Ewa Białek

  

Powyższy tekst jest własnością jego twórcy,
na stronie tej został zamieszczony w celach edukacyjnych za zgodą autora.