Orzełek włochaty

Ten najmniejszy w Europie
orzeł ma dwie barwne formy,
jasną oraz ciemną. Obie
mogą się krzyżować ale
dzieci nie zmieniają normy.
Jak rodzice, mają dalej
odcień ciemny albo jasny,
nie pośredni, jakiś własny.
Żywo-jasny brąz na wierzchu
oraz czysta biel na spodzie
ozdabiają formę pierwszą,
w artystycznej będąc zgodzie.
Ciemnoszary brąz na górze,
oraz rdzawy brąz pod spodem
drugiej formy piór strukturze
podkreślają też urodę.

Ma orzełek orłów postać,
a więc skoki opierzone,
dużą głowę, duży rozstaw
skrzydeł oraz większą żonę.

W maju piskląt jest wyklucie
i od razu u rodzeństwa
piękne budzi się uczucie
szlachetnego koleżeństwa.
Rodzi się rodzinna przyjaźń.
Tu brat brata nie zabija,
jak to dzieje się w rodzinie
orła zysa i orlika,
kiedy słabsze pisklę ginie,
kiedy piękna miłość znika. 

Ten orzełek z białym spodem
może to być orła model
w naszym godle, co z godnością,
wisząc w szkołach i urzędach,
narodową jest świętością.

Niech ożyje ta legenda!:

Kiedy okres był pogaństwa,
Lech zwiedzając okolicę,
szukał, gdzie dla swego państwa
mógłby stałą mieć stolicę.
Stanął. Patrzy – biały orzeł
z dwojgiem piskląt, hen, na dębie,
na tle nieba stoi. Zorze
czerwień swoją tkają głębiej.
Płonie wieczór. Księżyc wpełznął
z twarzą srebrną. Lech - wódz Polan
rzekł: - Tu będzie miasto Gniezno –
gród stołeczny. Moją wolą
jest, by orzeł na tle zorzy
był dla państwa spójnią żywą,
by braterstwo w kraju mnożył,
dobro oraz sprawiedliwość.

Franciszek Kobryńczuk