Nie było miejsca dla Ciebie 
w Betlejem w żadnej gospodzie 
i narodziłeś się, Jezu, 
w stajni, w ubóstwie i chłodzie. 

Nie było miejsca, choć zszedłeś 
jako Zbawiciel na ziemię, 
by wyrwać z czarta niewoli 
nieszczęsne Adama plemię.

Nie było miejsca, choć chciałeś 
ludzkość przytulić do łona 
i podać z krzyża grzesznikom 
zbawcze, skrwawione ramiona. 

Nie było miejsca, choć szedłeś 
ogień miłości zapalić 
i przez swą mękę najdroższą 
świat od zagłady ocalić.

Gdy liszki mają swe jamy 
i ptaszki swoje gniazdeczka, 
dla Ciebie brakło gospody, 
Tyś musiał szukać żłóbeczka. 

A dzisiaj czemu wśród ludzi 
tyle łez, jęków, katuszy? 
Bo nie ma miejsca dla Ciebie 
w niejednej człowieczej duszy!