Mizerna, cicha

Mizerna, cicha 
stajenka licha, 
pełna niebieskiej chwały; 
Oto leżący, 
przed nami śpiący, 
w promieniach Jezus mały. 

Nad Nim Anieli 
w locie stanęli 
i pochyleni klęczą; 
z włosy złotymi, 
z skrzydły białymi 
pod malowaną tęczą.

I oto mnodzy 
ludzie ubodzy 
radzi oglądać Pana; 
pełni natchnienia, 
pełni zbawienia, 
upadli na kolana. 

Lulaj Dziecino, 
lulaj ptaszyno, 
nasze umiłowanie; 
gdy się rozbudzi 
w tej rzeszy ludzi, 
zbawienie nam się stanie.

Hej! ludzie prości, 
Bóg z nami gości, 
skończony czas niedoli; 
On daje siebie, 
chwała na niebie, 
pokój ludziom dobrej woli. 
(pokój wam dobrej woli.)

.