Choć tyle żalu w nas Ten szczególny dzień się budzi  niosąc ciepło w każdą sień  To dobroci dzień dla ludzi  Tylko jeden w całym roku taki dzień.  Zmierzchem błyśnie nam Promienna  gasząc w sercach naszych złość  Gdy nadejdzie noc pojednań  Tylko jedna w całym roku taka noc.  Choć tyle żalu w nas  i gniew uśpiony trwa  Przekażcie sobie  znak pokoju,  przekażcie sobie znak.  Potem przyjdą dni powszednie,  braknie nagle ciepłych słów  Najjaśniejsza gwiazda zblednie  i niepokój jak co roku wróci znów.  Niejeden świt powróci zwątpień mgłą  brzemieniem spraw i trosk  Powróci twarzy mars na powitanie dnia  Znów milczenie serc regułą będzie nam.  Choć tyle żalu w nas  i gniew uśpiony trwa  Przekażcie sobie  znak pokoju,  przekażcie sobie znak.  Choć tyle żalu w nas  i gniew uśpiony trwa  Przekażcie sobie  znak pokoju,  przekażcie sobie znak.  Choć tyle żalu w nas  i gniew uśpiony trwa  Przekażcie sobie  znak pokoju,  przekażcie sobie znak.  Choć tyle żalu w nas  i gniew uśpiony trwa  Przekażcie sobie  znak pokoju,  przekażcie sobie znak.  Przekażcie sobie znak.