Matczyne ręce Gdy pierwsza gwiazda zapala niebo  matka do stołu prosi  Wśród nocnej ciszy kolędy śpiewa,  światło jej srebrzy włosy.  Przy stole ojciec i dzieci siedzą,  łamią opłatek biały  Wszystkie potrawy jakie ich cieszą  matczyne ręce dały...  To ręce matki utarły mak,  obrusa bielą okryły stół  Kołyszą dziecię utulą płacz  gdy trzeba bliskim uszyją strój  To ręce matki podają chleb  przystroją siankiem zielenią dom  Uciszą troski łagodzą gniew  opieką zawsze dla wszystkich są.  Gdy pierwsza gwiazda zapala niebo  Dziecię świat cały wita  W stajence Matka do snu Mu śpiewa,  nocą Jej kroki słychać  Matczyne ręce przy ognia blasku  ciepły całuje płomień  Wśród nocnej ciszy gdy Syn już zaśnie  odpoczną ręce obie...  To ręce matki, pokoju znak  obrusa bielą okryły stół  Kołyszą dziecię utulą płacz  gdy trzeba bliskim uszyją strój  To ręce matki podają chleb  przystroją siankiem zielenią dom  Uciszą troski łagodzą gniew  opieką zawsze dla wszystkich są.