Strona główna
Ach jak przyjemnie...
A ja kocham Cię jeszcze...
Anioł i diabeł...
Ballada o nocy czerwcowej...
Ballada rajdowa
Banda...
Beskidzie...
Bez tytułu...
Białe chmury...
Biegłaś zboczem...
Bieszczady...
Bieszczadzki rajd...
Bieszczadzki trakt...
Bo to Ona...
Chodzi lato po bezdrożach...
Cygańska ballada...
Czas powrotów...
Czerwona róża, biały kwiat...
Czerwone róże są...
Do widzenia...
Dwie drogi...
Gdy już ciemna noc zapada ...
Gdy szedłem raz od warty...
Gdzie ta keja...
Gdzie strumyk płynie z wolna...
Grosza nie mam...
Harcerska dola...
Harcerski krzyż...
Hawiarska koliba...
Hej przyjaciele...
Idą skauci...
Jak dobrze nam...
Kołysanka...
Krajobrazy...
Krajka...
Lato czeka...
Lato z komarami...
Lustra...
Majster Bieda...
Marsz skautów...
Mazury...
Mów do mnie jeszcze...
My - Ty i ja...
Naprzód wesoło...
Na Rysach...
Na wyspach kochanie...
Nasze drogi...
Naszej ziemi śpiewamy...
Nie płacz mały chłopcze...
Noc majowa...
Nocą...
Obozowe tango...
Ogniska już dogasa blask...
Pechowy dzień...
Płonie ognisko...
Płonie ognisko w lesie...
Połóż się na polu...
Rzeka...
Rzeki to idące drogi...
Smutek...
Uśmiechnięte dziewczyny...
We wtorek po sezonie...
Wieczorem...
Wiosenne wróżby...
Wszystko co nasze...
Świece...
Sznur...
Z gitarą przez ramię...
Zielony mundur...
Zielony płomień...
Zimowa podróż...

 

Wszystkie teksty i muzyka 
są własnością ich twórców. 
Na stronie tej zostały zamieszczone 
wyłącznie w celach edukacyjnych.

Ewa Białek
 
                       

 

 

 
My - Ty i ja

Zdobyć szczyty słońcem zlane.
Ze strumienia wodę pić.
Tulić serce ukochane
i w miłości razem żyć.

To, co łączy nasze dusze,
to, co w sercu mocno gra
niechaj trwa, niech radość niesie.
Bądźmy my i Ty i ja.

To, co łączy nasze dusze,
to, co w sercu mocno gra
niechaj trwa, niech radość niesie.
Bądźmy my i Ty i ja.

Tam, gdzie obłok w garnku pływa,
gdzie kanapki robi wiatr,
tam, gdzie źródło twarz obmywa,
odnajdziemy tam nasz świat.

Na porosłym mchem kamieniu
przysiądziemy, by coś zjeść,
a pod świerkiem, w jego cieniu,
bajdy same będą się pleść.

A gdy wreszcie utrudzeni
rozbijemy namiot nasz
i wieczorem przytuleni
wyszeptamy prosto w twarz.