Gdzie strumyk płynie z wolna
Gdzie strumyk płynie z wolna,
rozsiewa zioła maj,
Stokrotka rosła polna,
a nad ni± szumiał gaj.
Stokrotka rosła polna,
a nad ni± szumiał gaj,
zielony gaj.
W tym gaju tak ponuro,
że aż przeraża mnie.
Ptaszęta za wysoko,
a mnie samotnej Ľle.
Ptaszęta za wysoko,
a mnie samotnej Ľle,
samotnej Ľle.
Wtem harcerz idzie drog±.
Stokrotko, witam cię!
Twój urok mnie zachwyca,
czy chcesz być m±, czy nie?
Twój urok mnie zachwyca,
czy chcesz być m±, czy nie
czy nie, czy nie?
Ma miło¶ć jest ogromna,
głęboko w sercu skryta
I nikt jej nie odgadnie,
i nikt jej nie odczyta.
I nikt jej nie odgadnie,
i nikt jej nie odczyta
czyta, czyta.
Stokrotka się zgodziła
i poszli w ciemny las
A harcerz taki gapa,
że aż w pokrzywy wlazł.
A harcerz taki gapa,
że aż w pokrzywy wlazł
po pas po pas.
A ona, ona, ona,
cóż biedna robić ma?
Nad gap± pochylona
i ¶mieje się ha, ha!
Nad gap± pochylona
i ¶mieje się ha, ha!
Gdzie strumyk płynie z wolna,
rozsiewa zioła maj,
Stokrotka znikła polna,
z harcerzem poszła w dal.
Stokrotka znikła polna,
z harcerzem poszła w dal. |
|
|
|
|